Het vertrek
De voorbereidingen naar deze Le Mans verliep wat stroever dan de vorige 2 maal en dit door het natte en slechte weer, 1 maandje vroeger doorgaan en een knie blessure die telkens maar opkwam en opnieuw weg ging.
Met volle moed vulde ik de auto voor ons derde Solo avontuur. Rond 11u vertrokken de vrijdag en tegen 17u 30 kwamen we aan op de camping, onderweg gietende regen, gelukkig was er maar een licht gedruppel meer tijdens het opzetten van onze tenten. Met een bang hartje voor morgen want wat doen we als het 24u gaat regenen hoe houden we Sabrina warm en droog, hoe houden we onszelf droog en het gerief ??? Franky zette Sabrina af bij haar gastgezin waar ze telkens de vrijdag mag overnachten zodat ze die nacht nog eens goed kan uitrusten want morgen wordt het 24uren rijden wat het weer ook geven mag. Ook wij duikelen onze tent in want het is opnieuw hard beginnen regenen. Niet veel geslapen want onze tent gaf door met als gevolg een nat tootje midden in de nacht.
Zaterdag; Om 7 uur opgestaan ontbeten en Sabrina haar transponder en nummer gaan afhalen, daar werden we hartelijk ontvangen met een grote glimlach en"Aaaaaaa bonjour team Sabrina". Onze paddockbandjes gaan kopen en we konden beginnen met de voorbereidingen en klaar te leggen van wat er mee moest die middag richting paddocks. Om 11u30 werd er de jaarlijkse toertocht gereden op het parkoer zelf die bestaat uit 1 trage toer en dan een vrije toer waar de meeste renners nog eens de wielenkeuze en beentjes testen op de bergop en bergaf met bocht naar rechts. Ik tape ondertussen preventief haar rug, linker knie en nek in zodat deze de zware belastingen 24u kan volhouden. Sabrina doet de toertocht niet mee, krachten sparen en als ze het parkoer nu nog niet van buiten kent ........ Tegen 13u gaat Brien en trainerke richting het parkoer om er de 300m te rijden om zo haar startplaats te krijgen, toemme het regent hevig, dus beslissen ze om niet te rijden de start is toch niet zo belangrijk als je solo rijdt je moet je schoenen rustig en goed aandoen want ze gaat voor een blok van 6uur en niet de verplichte 2 ronden van de starters. De verhuis is ondertussen door mama Chantal en ik ook gedaan en we zijn er klaar voor, de paraplu staat vast langs het parkoer waar Franky 24u lang staat om haar eten en drinken aan te geven. Ons klein strandtentje staan aan de andere kant van de betonmuur gevuld met eten en drinken en alle andere dingen die we tijdens de 24u nodig gaan hebben.

16u de start
Het wordt opnieuw zoeken waar ze staat tussen de massa, na even zoeken heb ik haar gevonden, ze was mij ook aan het zoeken, onze ogen kruisen elkaar en er komt spontaan een lachje op haar gezicht en een traantje bij mij, want ik weet wat haar te wachten staat, vele malen die bergop, felle tegenwind en waarschijnlijk opnieuw blaren, spierpijn en laat ons hopen geen regen. Daar gaat ze en ze rijdt rondjes tussen de 9,30 en de 10,36 wat een mooi stevig tempo is. Regelmatig valt er wat licht gedruppel maar de baan wordt niet nat door de felle wind. In de tiende ronde krijgt ze haar eerste stukje banaan. Elke ronden gebeurt er wat, we doen dit expres zo om het wat aangenamer te maken. Ik maakte een opmaat gemaakt tasje en daar stopte we regelmatig een verrassing bij haar gevraagde eten. Een paar malteserkes of wat groene jellebeans, eens een wafeltje of een stukje pannenkoek.
Ronde 34; Komt Brien binnen tot in de paddock voor een toiletstop en het vervangen van haar nat bezwete boven kledij. Er stond ook een warm framboze theetje klaar die haar super veel deugd deed. Dus besloten we haar de hele nacht door warme thee te bezorgen. De smaken veranderde telkens om er zo wat afwisseling in te steken.
Ronde 39; stopt ze even bij Franky om haar pijnlijke knie een 10 min te masseren ze blijft op de piste in de voorziene solo zone waar er reeds een stoel en opgewarmd dekentje klaar lag. Ik zie jullie al denken opgewarmd dekentje wel dan loop ik er 1 volle ronde wat vreemd bij want dan stop ik deze onder mijn kledij, dit doe ik ook telkens met haar kleren die ze gaat aandoen of wisselen want man het was maar 0 à 1° s' nachts, mensen die terug kwamen van de camping zeiden dat er rijm op de auto's lag.
Ronde 61; komt ze opnieuw binnen voor een toilet stop, even de schoenen uit oei 3 grote open blaren die we voorzichtig verzorgen en wat een karakter heeft die meid want die schoenen gaan direct weer aan want haar groepje die het juiste tempo rijden komt binnen enkele min aan en ze mag die niet missen.
Ronde 74; Komt ze opnieuw binnen haar knie doet te veel pijn, Rino gaat hulp zoeken bij het skate for Wishes team en komt terug met kiné man Kevin die zijn gouden handjes aan het werk zet . 35 min maar want haar groepje komt er zo terug aan. Dit wordt gekke werk we moeten haar moed in spreken en van ons hart een steen maken en haar met tranen in de ogen opnieuw het parkoer op sturen. Blijkbaar geeft het geholpen want ze rijdt nu ronden tussen de 12.20 en 12.40 wat voordien rond de 13.36 lag. Nu komt ze om de 10 ronden binnen op de piste waar Franky haar knie wat masseert zodat de pijn ietske dragelijk blijft.
Ronde 94; Haar andere knie wordt ook ingetaped door Kevin zodat ze de berg nog opgeraakt en er komt steun uit het skate for Wishes team die haar nog 4 ronden uit de wind zet en haar al rijdend moed inspreekt. Ze komt binnen in ronde 98 , doet er na wat rusten nog 1 ronde bij, om dan 2 min voor men het stop signaal geeft opnieuw de baan op te rijden samen met de solo's die elk jaar de laatste ronde samen afwerken om dan zo hand in hand de eindstreep over te rijden. Kippevelmomentje !!!
Ronde 100; De teller komt na 24u op 100 ronden te staan wat ongeveer 420km betekend een pracht prestatie. Wat een sportvrouw ... niet te doen. Met tranen in de ogen staat het volledige Sabrina team en haar vrienden haar op te wachten wat een vreugde .... ze is er geraakt , ze geeft het opnieuw gefikst .... niet te doen. En nu rust veel rust en wie weet wat geeft ze nog in petto de komende jaren.
Einde van deze 24u
Marij,
Ik wil via deze nog eens iedereen hartelijk bedanken voor de steun op en rond te piste de vele vrienden die er een autotripje van 1000km voor over hadden om haar telkens elke ronde keer voor keer moed toe te spreken.
XXX BEDANKT.